توافق ایران و چین چه اثری بر بورس دارد؟ / کدام نمادها از این توافق تاثیر می‌گیرند؟

به گزارش تجارت‌نیوز، امروز توافق 25 ساله ایران و چین امضا می‌شود. توافق‌نامه‌ای که برخی معتقدند بر بازارهای ایران اثر می‌گذارد. اما این توافق چه اثری بر بورس ایران دارد؟

برخی از کارشناسان معقدند این قرارداد به سود بازار سرمایه در ایران است. به خصوص که می‌تواند بر میزان صادرات نفت و محصولات پتروشیمی ایران تاثیر مثبت بگذارد.

از آن جمله بهنام صمدی، کارشناس بازار سرمایه می‌گوید: این قرارداد از این جهت برای کشور ما مهم است که بخش عمده صادرات غیرنفتی ما و به ویژه محصولات پتروشیمی، فلزات اساسی و شرکت‌های معدنی مقصدش چین است.

بر این اساس این قرارداد می‌تواند بر رشد سهام شرکت‌های صادرات‌محور که عمدتا بورسی هستند تاثیر بگذارد و درآمد قابل توجهی برای آنها ایجاد کند.

اما برخی دیگر از کارشناسان معتقدند تاثیر این قرارداد منفی است. از آن جمله سید حمید میرمعینی گفته بود: این توافق به دلایل مختلف نمی‌تواند تاثیر خاصی بر بازار سرمایه بگذارد و چه بسا که این تاثیر می‌تواند منفی باشد.

اما دلیل این نگاه چیست؟ به گفته میرمحمدی، یکی از مهم‌ترین دلایل رشد بازار سرمایه در سال 99 این بود که دولت به دلیل کسری بودجه، حساب ویژه‌ای روی بورس باز کرد و از بورس حمایت کرد. همین حمایت‌ها سبب شد شاخص کل از مرز دو میلیون واحد هم عبور کند. اما اگر این توافق حاصل شود این احتمال وجود دارد که دولت بتواند از طریق فروش نفت به چین و سرمایه‌گذاری چینی‌ها تامین سرمایه را انجام دهد و از محدودیت‌های مالی خارج شود و دیگر به بورس توجه نکند.

دومین مولفه‌ اثرگذار روی بازار سرمایه، کاهش نرخ ارز در صورت امضای این توافق است. به گفته میرمحمدی درصورتی که ما بتوانیم به منابع درآمدی نفتی و منابع درآمدی صادراتی دست پیدا کنیم مطمينا نرخ ارز روند نزولی به خود می‌گیرد و کاهش قیمت دلار، حداقل در کوتاه‌مدت بر بورس اثر منفی می‌گذارد.

اما نگاه دیگری که درباره این توافق وجود دارد این است که این توافق می‌تواند روی برخی از صنایع تاثیر خاصی بر جای بگذارد. اما کدام صنایع؟

به گفته علی صادقین، فعال بازار سرمایه دو دسته از صنایع از این قرارداد تاثیر مثبت می‌گیرند؛ یکی صنایع کامودیتی‌محور مانند فلزات و دیگری صنایع پتروشیمی و فرآورده‌های نفتی.

به گفته این فعال بازار سرمایه بخش قابل توجهی از این قرارداد احتمالا مربوط به زیرساخت‌ها است که تقاضا برای فلزات و مواد معدنی و نهاده‌های انرژی را افزایش می‌دهد و بر سهام این گروه‌ها تاثیر مثبت می‌گذارد.

از طرف دیگر این قرارداد تقاضای چین برای حوزه‌های انرژی، نفت و گاز و همچنین صنایع پایین دستی از جمله پتروشیمی و فرآورده‌های نفتی و شرکت‌هایی که تابع این حوزه هستند، از جمله نیروگاه‌ها را افزایش می دهد و سهام آنها رشد می‌کند.