وی با تاکید بر نقش علم در توسعه صادرات، افزود: مطالعه تجربه کشورهای پیشرفته و اقتصادهای بزرگ نشان می‌دهد که این کشورها برای رسیدن به نقطه مطلوب، ضمن شناسایی مزیت‌های بومی و ظرفیت‌های داخلی، بر صادرات تکیه زدند.
وثوقی ادامه داد: با این حال در ایران گرچه سال‌هاست موضوع اقتصاد به عنوان یک اصل در سخنرانی‌ها مورد تاکید است اما آنچه در عمل دیده می‌شود، مغایر با گفتمان حاکم بین مسيولان است بطوریکه گویا اقتصاد اولویت دسته‌چندم کشور در مسیر پیشروست.
این فعال اقتصادی با انتقاد از تمرکز کشور روی مسايل سیاسی، اضافه کرد: قطعا نفوذ سیاسی برای کشوری مانند ایران بسیار مهم است و باید هم بخش زیادی از توان و تمرکز کشور روی مسايل سیاسی هزینه شود اما این مهم نباید منجر به غفلت از اقتصاد شود. مسيولان باید رونق اقتصادی را نیز یکی از ارکان تقویت پایه‌های سیاسی خود در منطقه و جهان ببینند و بدانند.
وثوقی تاکید کرد: تغییر دولت‌ها تنها زمانی می‌تواند اثرگذاری بهینه و بیشینه در اقتصاد داشته باشد که همراه با بازتعریف مفاهیم اقتصادی و اصلاح شریان‌های نامطلوب باشد؛ در غیر اینصورت هم خوردن وضع موجود نمی‌تواند هیچ آورده‌ای برای کشور داشته باشد.
وی خاطرنشان کرد: دولت سیزدهم باید اقتصاد ایران را به مسیری نوین هدایت و اولویت‌های قبلی را اصلاح کند چرا که اغلب مشکلات اقتصادی ایران مانند دیپلماسی اقتصادی، مسايل زیست‌محیطی و حتی ساختار بانکی و پولی، ریشه بنیادین دارند و نمی‌توان با یکی دو سیاست سطحی انتظار رفع آنها را داشت.
