یکی از خلاءهای مهم کشور، مسيله سرمایه‌گذاری است

به گزارش پایگاه خبری بازار سرمایه ایران (سنا) ، رهبر معظم انقلاب اسلامی سال 1402 را سال «مهار تورم، رشد تولید» نامگذاری کردند.

به گفته ایشان؛ تورم مشکل اصلی و تولید یکی از کلیدهای نجات از مشکلات اقتصادی است و همه باید تلاش کنند سال جدید یک سال شیرین برای ملت باشد.

رهبر انقلاب در پیام نوروزی فرمودند: در طول سال 1401 با اطلاعاتی که من دارم از تولید در کشور حمایت شد. چند هزار کارخانه‌ی تعطیل و نیمه‌تعطیل راه‌اندازی شد. شرکتهای دانش‌بنیان افزایش پیدا کرد، البته آن مقداری که من سال گذشته مطالبه کردم که افزایش پیدا کند، آن مقدار نشد اما یک افزایش قابل توجهی این شرکتها پیدا کرد. ارزش تولیدات این شرکتها هم بالا رفت. و مسيله‌ی اشتغال یک تکانی خورد، یعنی بیکاری یک درصدی ــ ولو حالا درصد اندکی ــ کم شد و اشتغال یک مقداری افزایش پیدا کرد که این چیز مغتنمی است.

امسال بهار طبیعت تقارن پیدا کرده است با بهار معنویت؛ ماه رمضان. همچنانی که درباره‌ی بهار فرمودند که: «تن مپوشانید از باد بهار»‌ ، درباره‌ی بهار معنویت ماه رمضان هم باید تمسک کنیم به این جمله: «الا فتعرضوا لها»، «ان فی ایام دهرکم نفحات الا فتعرضوا لها»

نسیم معنویت در ماه مبارک رمضان شامل حال همه است و خودمان را باید آماده کنیم. دلهایمان را در معرض این نسیم معنوی و الهی و معطر بگذاریم.

سال 1401 سالی بود سرشار از عوارض گوناگون ــ چه عوارض اقتصادی، چه عوارض سیاسی، چه عوارض اجتماعی ــ بعضی شیرین، بعضی هم تلخ، مثل همه‌ی سالهای زندگی انسان و در نگاه کلان، سالهای ملت ایران بخصوص بعد از انقلاب اسلامی.

به نظر من در سال 1401 مهمترین مسيله‌ای که برای ملت مطرح بود مسيله‌ی اقتصاد کشور بود که به معیشت مردم ارتباط مستقیمی پیدا می‎کند.

تلخی‌ها [در سال 1401] عمدتا تورم بود، گرانی بود که حقیقتا تلخ است. بخصوص گرانی در قیمت مواد خوراکی و لوازم اصلی زندگی، که وقتی که قیمت خوراکیها و مواد اصلی زندگی افزایش زیادی پیدا میکند بیشترین سنگینی‌اش به دهکهای پایین جامعه می‌آید.

چون در سبد خانوار، برای آنها بیشترین سهم را خوراکی و مواد اصلی و ضروری زندگی دارد. لذا فشار، بیشتر به آنها می‌آید که این خب البته جزو تلخیها بود و به نظر من در عمده‌ی مسايل اقتصادی کشور این نقطه، نقطه‌ی اساسی‌تر و مهمتری بود که تلخ بود.

[در طول سال 1401 با اطلاعاتی که من دارم از تولید در کشور حمایت شد. چند هزار کارخانه‌ی تعطیل و نیمه‌تعطیل راه‌اندازی شد.

شرکتهای دانش‌بنیان افزایش پیدا کرد، البته آن مقداری که من سال گذشته مطالبه کردم که افزایش پیدا کند، آن مقدار نشد اما یک افزایش قابل توجهی این شرکتها پیدا کرد.

ارزش تولیدات این شرکت‌ها هم بالا رفت و مسيله‌ی اشتغال یک تکانی خورد، یعنی بیکاری یک درصدی ــ ولو حالا درصد اندکی ــ کم شد و اشتغال یک مقداری افزایش پیدا کرد که این چیز مغتنمی است.

[در طول سال 1401] بعضی از شاخصهای اقتصادی رشد داشت؛ در بیمه شاخص ما شاخص خوبی است.

در سازندگی، در بخشهای آب، گاز، راه، محیط زیست، در این زمینه‌ها کارهای خوبی انجام گرفت.

البته همینطور که اشاره کردم، حالا با تاکید عرض میکنم، این کارها باید مرتبط بشود به زندگی مردم، باید منتهی بشود به گشایش در زندگی مردم. کی این کار خواهد انجام گرفت؟

کی اینجور، این وضع پیش می‌آید؟ وقتی ادامه پیدا کند، وقتی برنامه‌ریزیهای دقیقی پشت سرش باشد که ان‌شاءالله در امسال، سال 1402 بایستی این فعالیتها ادامه پیدا کند تا منتهی بشود این فعالیتهای سازنده به رونق زندگی مردم و گشایش سفره‌ی مردم بخصوص طبقات ضعیف.

مشکلات اقتصادی، گرفتاری‌های اقتصادی مخصوص ما نیست.

امروز خیلی از کشورهای دنیا، شاید بشود گفت همه‌ی کشورهای دنیا یک گرفتاریهای اقتصادی ویژه‌ای دارند، حتی کشورهای ثروتمند، کشورهای دارای اقتصادهای قوی و پیشرفته و واقعا مشکلات و معضلات زیادی گریبانگیر آنهاست.

بعضیهایش حتی از ما وضعشان از این جهت بسیار بدتر است. اقتصادهای قوی دچار ورشکستگی بانکها میشوند که همین اواخر شما خبرش را شنیدید...

آنها هم دارند تلاش میکنند برطرف کنند، ما هم باید تلاش کنیم، باید کار کنیم، مسيولین بایستی تلاش کنند.

من با توجه به همه‌ی جهات، هم تورم، هم تولید داخلی، این چیزهایی که مهم است، تورم که مشکل اصلی است، تولید داخلی که حتما یکی از کلیدهای نجات کشور از مشکلات اقتصادی است، با توجه به اینها شعار سال را اینجور اعلام میکنم: «مهار تورم، رشد تولید»، این شعار سال است.

یعنی باید همه‌ی همت مسيولین متوجه این دو موضوع باشد. در درجه‌ی اول مسيولین، در درجه‌ی بعد همینطور که گفتم فعالان اقتصادی و فعالان مردمی و کسانی که دستشان میرسد کاری انجام بدهند و فعالان فرهنگی، صدا و سیما که باید فرهنگ‌سازی بکند در این زمینه‌ها، همه‌ی اینها باید متوجه این دو نکته‌ی اصلی باشند، در درجه‌ی اول مهار تورم، یعنی واقعا تورم را مهار کنند و کاهش بدهند تا آنجایی که ممکن است کاهش بدهند و مسيله‌ی تولید را افزایش بدهند.