به گزارش بورس نیوز، در این مطلب به مقایسه نسبت های سودآوری، نسبت های نقدینگی، نسبت های ساختاری و نسبت های عملیاتی شرکت های پتروشیمی در ایران می پردازیم.
نسبت‌های سودآوری:
در جدول زیر نسبت‌های سودآوری شرکت‌ها منتخب ارايه شده است که این نسبت‌ها عملکرد کلی شرکت را ارزیابی کرده و میزان سودآوری شرکت را تحلیل می‌کند. در سال 99 پتروشیمی‌های امیرکبیر، نوری، پارس، تندگویان، اصفهان و بوعلی سینا دارای نسبت بهای تمام شده بالای هفتاد درصد می‌باشند، در حالیکه متوسط صنعت 60 درصد است که نسبت به سال 98 کمتر شده است. متوسط نسبت سود عملیاتی صنعت در سال 98 حدود 26.5 درصد بوده و این رقم در سال 99 به 38 درصد رسیده است. بالاترین حاشیه سود عملیاتی در سال 99 مربوط به پتروشیمی‌های خارک، خراسان و کرمانشاه با 62 درصد است. در نهایت متوسط حاشیه سود خالص صنعت پتروشیمی در سال 99 تقریبا 42 درصد بوده که نسبت به سال قبل حدود 14 درصد افزایش داشته است. بیشترین نسبت سودخالص در سال 99 مربوط به پتروشیمی‌های فنآوران (111%)، شیران (99%)، و شپدیس (73%) می‌باشد. همچنین متوسط بازده حقوق صاحبان سهام در سال 99 حدود 81 درصد بوده به عبارت دیگر، میزان سود خالص ایجاد شده، 81 درصد آورده صاحبان سهام می‌باشد. این نسبت مقدار قابل قبولی برای سرمایه گذاری صاحبان سهام محسوب می شود.
نسبت های ساختاری:
این نسبت طرز ترکیب سرمایه شرکت را نشان می‌دهد. نسبت بدهی کل که نشان می‌دهد چه نسبتی از کل دارایی‌های شرکت (مجموع دارایی جاری، دارایی ثابت و سایر دارایی‌ها مانند سرقفلی) مربوط به بدهی‌های شرکت (مجموع بدهی‌های جاری، بدهی‌های بلندمدت) می‌باشد. متوسط این نسبت برای صنعت در سال 99، 35 درصد بوده است. بیشترین نسبت بدهی کل را پتروشیمی اصفهان با 96 درصد و پتروشیمی بوعلی با 78 درصد دارند.
_________________________________________________
بخش قبلی این گزارش را اینجا بخوانید
_________________________________________________
نسبت‌های نقدینگی:
بطور کلی نسبت‌های نقدینگی از مقایسه دارایی جاری یا اقلام تشکیل دهنده آن با بدهی جاری بدست می‌آید. متوسط نسبت جاری برای 20 شرکت منتخب در سال 99، 229 درصد می‌باشد. این بدان معناست که از نظر نقدینگی، پتروشیمی هت شرایط خوبی را دارند. به بیان دیگر این شرکت‌ها در پرداخت بدهی‌های جاری با مشکل کمتری مواجه خواهد بود یا به عبارت دیگر بستانکاران تامین بیشتری خواهند داشت. نسبت آنی برای پتروشیمی‌های اروند، بندرامام، تندگویان و بوعلی سینا کمتر از یک می‌باشد. تقریبا 76 درصد، دارایی‌های صنعت پتروشیمی، مربوط به دارایی‌های جاری می‌باشد.
نسبت‌های عملیاتی:
نسبت‌های فعالیت میزان استفاده شرکت از دارايی‌ها برای تولید و فروش را اندازه گیری می‌کند این نسبت‌ها نشان می‌دهند که آیا دارايی‌های جاری و بلند مدت بطور مناسب سرمایه گذاری شده است و یا از ظرفیت‌های موجود بطور مناسب بهره‌برداری شده است یا خیر؟ نسبت دوره وصول مطالبات که زمان یا تعداد روز‌هایی که طول می‌کشد تا شرکت مطالبات خود را وصول کند را مشخص کرد. این نسبت برای صنعت در سال 99 برابر 100 روز می‌باشد. نسبت گردش دارایی که از تقسیم فروش خالص بر کل دارایی‌ها بدست می‌آید میزان و اثر گردش دارایی را در تحصیل درآمد نشان می‌دهد.
جمع بندی
همانطور که گفته شد، جایگاه صنعت پتروشیمی در ایران به خاطر اهمیت اقتصادی آن بسیار مهم بوده، بطوریکه بیشترین ارزش بازاری را در بورس ایران نسبت به سایر گروه‌ها دارد و این صنعت باعث می‌شود خام فروشی نفت خام کمتر شده و محصولات متنوعی با ارزش افزوده بسیار زیاد تولید گردند. تنوع محصولات پتروشیمی می‌تواند حلقه‌های مفقوده صنایع بیشماری را تکمیل نماید و بدون شک توسعه صنایع وابسته این صنعت نیز در تامین کالا‌های مصرفی و رفع نیاز‌های صنایع داخلی کشورمان نقش بسزایی خواهد داشت.
یکی از مزیت‌های بسیار مهم این صنعت، منابع عظیم نفت و گاز و فراوانی مواد اولیه در ایران می‌باشد و البته عواملی، چون تغییرات نرخ ارز، نرخ خوراک گاز، تغییرات قیمت نفت، تورم، نقدینگی و تحریم‌های هسته‌ای منجر به افزایش ریسک این صنعت می‌شود.
در گام اول می‌توان بر روی استفاده از ظرفیت‌های موجود و افزایش بهره برداری برنامه ریزی کرد. در گام دوم افزایش ظرفیت‌ها باید متناسب با زنجیره ارزش با سرمایه گذاری در صنعت پایین دستی و پتروشیمی تکمیل شود. نسبت‌های سودآوری در مجموع گویای سوددهی مناسب و معقول بخش پتروشیمی می‌باشد. از این رو با سرمایه گذاری در این بخش می‌توان اشتغال، درآمد و GDP را افزایش داد.
بازده مناسب سرمایه گذاری صنعت پتروشیمی و مزیت‌های نسبی زیاد این صنعت در کشور نسبت به بسیاری از کشور‌های جهان سبب شده است تا چشم انداز مناسبی را بتوان برای این صنعت در کشور ترسیم نمود؛ لذا انتظار می‌رود صنعت پتروشیمی به عنوان موتور پیش برنده صنعت و اقتصاد کشور باشد، زیرا هم دانش فنی را وارد کشور می‌کند و هم منابع ارزی برای توسعه صنعتی و اقتصادی کشور را باعث می‌شود.
کاری از فاطمه گرامی نیا، زینب سرایی شاد؛ تحلیلگران شرکت پیشرو توسعه اقتصادی پردیسان
