به گزارش تابناک اقتصادی؛ تحریم‌های حوزه انرژی باعث کاهش شدید نفت ایران شده است و در این زمینه دو رویکرد خنثی‌سازی تحریم‌ها یا رفع تحریم‌ها با مذاکرات وجود دارد. در زمینه رفع تحریم‌ها با توجه به تجربه دولت قبل و بدعهدی آمریکا، دولت سیزدهم به جای اینکه تمام تلاش خود را صرف رفع تحریم‌ها با مذاکرات کند، به دنبال بی‌اثر کردن و خنثی‌سازی تحریم‌ها نیز رفته است.
در همین راستا، وزارت نفت دولت سیزدهم اخیرا در سفری که به ونزويلا داشت، به تفاهم‌نامه جدیدی برای صادرات خدمات فنی و مهندسی برای تجهیز و نوسازی و بازگرداندن پالایشگاههای این کشور به ظرفیت فول خود اقدام کرد و به جای آن، بخشی از سهام پالایشگاههای این کشور را در اختیار گرفته است.
این اقدام وزارت نفت، علاوه بر بهبود روابط حوزه انرژی کشور، با کشورهای همسو و تحریمی، موجب صادرات خدمات فنی و مهندسی و همچنین امکان فروش تضمینی نفت ایران به ونزويلا جهت استفاده در پالایشگاههای فراسرزمینی که ایران در آنها سهامدار است، فراهم می‌کند و از همین روی نیز این رویکرد بسیار مورد تاکید قرار گرفته است.
مهم‌ترین مزیت سهامداری در پالایشگاههای فراسرزمینی این است که این پالایشگاه ها ساخته شدند و دیگر نیازی به سرمایه‌گذاری اولیه نیست و ایران نیز با صادرات خدمات فنی مهندسی، علاوه بر سهامدار شدن در این پالایشگاه‌ها، به سمت استفاده از نفت روی می آورد که فوری‌ترین روش خنثی‌سازی تحریم‌ها و فروش تضمینی نفت خام و تبدیل آن به فرآورده است.
در این خصوص، رضا پدیدار ريیس کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی ایران درباره راهکارهای بی اثر کردن تحریم فروش نفت از طریق پالایشگاههای فراسرزمینی به تابناک اقتصادی گفت: هرکدام از پالایشگاه ها با دو مسيله دانش روز و ظرفیت آنها روبرو است. حالا اگر ما قصد شراکت در سهام پالایشگاههای خارج از کشور را داشته باشیم، باید خود را با سیاست های آنها منطبق کنیم و اگر قصد فروش مواد خام داریم باید با مقررات بین المللی هماهنگ شویم.
کارشناس حوزه انرژی درباره صادرات خدمات فنی و مهندسی ایران برای بازسازی و تعمیر پالایشگاههای تولید بنزین کشورهایی نظیر ونزويلا و نیکاراگويه و اخذ سهام شرکت های پالایشی این کشورها و فروش تضمینی نفت ایران گفت: بستن قرارداد ایران با پالایشگاهی برای فروش تضمینی نفت، بستگی به توافق دو کشور و مقررات بین المللی دارد. این راهکار درستی است و مانعی برای انجام آن وجود ندارد.
وی تاکید کرد: خیلی از کشورها نیز از چنین قراردادهایی استقبال می کنند البته این قرارداد نباید به گونه ای باشد که با منافع ملی و بین المللی در تضاد باشد.
پدیدار با اشاره به گسترش روابط بین المللی ایران از طریق سهامداری در پالایشگاههای فراسرزمینی گفت: ما قبل از پیروزی انقلاب هم سهامدار پالایشگاه های فراسرزمینی بودیم، البته بعد از انقلاب هم یک مورد وجود داشت که به دلیل تلاطم سیاسی مورد توجه قرار نگرفت، اما با توجه به شرایط تحریم ها که گریبان گیر کشور ماست، بهتر است از راهکارهای به روز برای ارتباطات بهتر استقبال شود.
وی درباره رویکرد ایران در فروش نفت خام به پالایشگاه هایی محدود در دنیا تا بازارسازی آن از طریق پالایشگاههای فراسرزمینی و تاثیر آن در رشد اقتصادی، درآمد ارزی و توسعه صادرات خدمات فنی و مهندسی، گفت: این اقدامی رایج است و ما می توانیم به‌ازای ارايه خدمات فنی فرآورده یا ارز دریافت کنیم. البته انجمن صادرات خدمات فنی و مهندسی هم می توانند در این زمینه نقطه نظرات مفید ارايه دهند.
پدیدار در پاسخ به این سوال که همکاری دوجانبه ایران و ونزويلا به عنوان کشورهای دارنده ذخایر عظیم نفتی در زمینه پالایشگاه‌ها و تولید فرآورده های نفتی، چه کمکی به نقش ایران در بازار انرژی جهان دارد؟ افزود: ونزويلا کشوری است که منابع غنی نفت خام دارد و همکاری با آن به نفع ماست. می توان با فروش نفت خام و تبدیل به فرآورده در پالایشگاههای آنها، به فروش بیشتر نفت کشور کمک کرد و دو کشور از این طریق از ظرفیت های شان بهتر استفاده کنند.
وی اضافه کرد: نفت ونزويلا سنگین است و باید بررسی شود که چقدر با نفت ایران می تواند در تعامل قرار گیرد و این مسيله هم به توافق بین دو کشور بستگی دارد. کشورهای زیادی هستند که به صورت دو جانبه و حتی چندجانبه در زمینه تولید فرآورده با یکدیگر همکاری می کنند. با توجه به رشد جمعیت و رشد مصرفی کشور، این راهکار بسیار درستی است که بتوانیم تعاملی دو جانبه با کشورهای دیگر برقرار کنیم تا توان پاسخگویی به نیازهای جامعه را داشته باشیم.
