به گزارش ایلنا، در این گزارش با اشاره به اینکه شغل کارگران ساختمانی در دسته‌بندی شغل‌های سازمان نیافته قرار می‌گیرد، آمده است: قانون بیمه کارگران ساختمانی به لحاظ ماهوی با ساختار استاندارد اصول حاکم بر بیمه متفاوت است و از کارایی لازم برخوردار نیست، در حال حاضر، مزایای بیمه و بازنشستگی برای کارگران ساختمانی به شکلی ناقص و به طریق غیراصولی اجرا می‌شود.
با مرور تاریخچه قوانین بیمه اجتماعی کارگران ساختمانی به روایتی مسلط و غیربیمه‌ای می‌رسیم که معتقد است شغل کارگری ساختمان از جوانبی، با سایر مشاغل تحت پوشش بیمه‌های اجتماعی متفاوت است، و به این دلیل که فصلی و مقطعی بوده و کارگاه و کارفرمای مشخصی ندارد، نیازمند قوانین خاصی است.
طبق بررسی‌های انجام شده در این گزارش، سازوکار ناقص بیمه‌ای شغل کارگران ساختمانی یکی از مهمترین دلایلی است که باعث شده این شغل از استانداردهای یک شغل شایسته فاصله گیرد. براساس معیارهای سازمانی جهانی کار، کار شایسته کاری است که مولفه‌های آزادی، برابری، امنیت، بیمه و درآمد مناسب، متناسب با شان و وقار اجتماعی افراد در آن حفظ شود. آنچه مشخص است، شغل کارگر ساختمانی در ایران مولفه‌های اجتماعی کار شایسته را برای کارگران تامین نمی کند.
در گزارش مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی تصریح شده است: بررسی تجربه سایر کشورها در پوشش بیمه ای کارگران ساختمانی نشان می‌دهد که کارگران در بخش ساختمان در جهان به دو گروه کارگران مستقیم و کارگران سازمان‌نیافته (خوداشتغال یا مستقل) تقسیم می‌شوند.
کشورهای بررسی شده عمدتا از نظام تامین اجتماعی قدرتمندی برخوردار بوده و پوشش بیمه‌ای بسیار مناسبی، نسب به جمعیت خود تامین کرده‌اند. از آنجایی که شغل کارگری ساختمان، شغلی موقتی بوده و پیوسته نیست، نمی‌توان برای آن کارفرما و کارگاه مشخصی متصور بود. در مدل جدید بازار کار ساخت وساز، کارگران ساختمانی در قالب موسسات نظارتی و تحت پایش مستمر دولت قرار دارند.
