به گزارش تجارت‌نیوز، در جریان معاملات هفته گذشته بازار سهام، شاخص کل بورس از کانال یک میلیون و 300 هزار واحد به یک میلیون و 400 هزار واحد رسید و روند بازار علاوه بر تعادل نسبی با صعود و رشد نمادهای بزرگ همراه شد. اما پیش‌بینی کارشناسان از روند بازار برای اولین روز معاملاتی هفته آینده شنبه ( 16 مرداد) به چه صورت است؟
فردین آقابزرگی، کارشناس بازار سرمایه درباره روند بازار شنبه (16 مرداد) به تجارت‌نیوز گفت: با وجود رشد بازار در دو هفته گذشته و کسب بیشترین بازدهی بورس در سال جاری در روزهای گذشته، به نظر می‌رسد شنبه و اوایل هفته آینده بازار با افزایش عرضه رو به رو باشد.
وی افزود: شاخص‌های اثرگذار و تعیین‌کننده روند بازار مثل کسری بودجه، گشایش در مذاکرات برجام و نرخ تورم تغییری ایجاد نشده است. بنابراین در حال حاضر بازار با یک جو هیجانی مواجه است و این شرایط را بیش‌خور کرده است.
دنیای اقتصاد نوشت:
خریداران بازار سهام در هفته گذشته کماکان دست بالا را داشتند تا دوران انتظار برای انتقال قدرت و مشخص‌شدن ترکیب کابینه در بورس تهران با خوش‌بینی طی شود. روند مزبور منجر به رشد 8/ 6 درصدی شاخص‌کل در مقیاس هفتگی و ورود به کانال 4/ 1 میلیون واحدی شد. ارزش معاملات خرد سهام نیز همگام با رشد شاخص، صعود ملایمی داشت تا جایی‌که در روز چهارشنبه در مجموع بورس و فرابورس رقم حدود 8 هزار میلیارد تومانی را ثبت کرد که هر‌چند از روزهای اوج دو رقمی سال گذشته فاصله دارد اما یک رکورد در سال 1400 محسوب می‌شود.
بورس و مهم‌ترین اولویت اقتصادی دولت سیزدهمبانک مرکزی در هفته گذشته در گزارشی با عنوان تحولات پولی سه ماهه، نکات مهمی را درباره آخرین وضعیت اقتصاد کلان منتشر کرد. بر اساس این گزارش، رشد پایه پولی در فصل بهار با یک رکورد شکنی تاریخی به 2/ 9 درصد رسیده و سهم استقراض دولت در رشد این متغیر 8/ 13درصد بوده است. علاوه بر این، دولت نه‌تنها از سقف قانونی تنخواه بودجه در همان دو ماه اول استفاده کرده بلکه در ماه سوم، با مصوبه هیات‌وزیران، سقف مزبور از 3 درصد به 4 درصد افزایش داده است. همچنین با پرداخت‌های دیگر مربوط به خرید تضمینی گندم، میزان استفاده دولت از پایه پولی برای تامین مصارف در سه ماه اول به بیش از 55 هزار میلیارد تومان رسیده که با عنایت به ضریب فزاینده بیش از 7 واحدی، پتانسیل ایجاد نقدینگی بالایی در کوتاه‌مدت را دارد. این مسیر در حالی طی شده که معمولا فصل بهار به‌طور تاریخی برای دولت‌ها در ایران مقارن با کاهش نسبی شکاف منابع و مصارف بوده است. به‌نظر می‌رسد افزایش قابل‌ملاحظه مخارج و عدم‌تامین متناسب درآمدهای جدید در بودجه سال1400 شرایط پیچیده‌ای را از منظر فشار به بانک مرکزی و پایه پولی ایجاد کرده است. دولت سیزدهم در شرایطی سکان اجرایی را در دست می‌گیرد که با گذشت نیمی از فصل تابستان، احتمالا گشایش مهمی در وضعیت مزبور ایجاد نشده و در صورت عدم‌توجه عاجل به این مساله، تداوم فشار فزاینده بر پایه پولی و رشد بیشتر نقدینگی و به‌تبع آن تورم محتمل خواهد بود. در این میان، فروش حجیم اوراق بدهی با نرخ‌های جذاب‌تر و سررسید کوتاه‌تر یا افزایش صادرات نفت دو راهکار نسبتا فوری در مقایسه با سایر راه‌حل‌های ساختاری هستند. بازارهای دارایی از جمله سهام نیز اخیرا تحت‌تاثیر نحوه تامین کسری بودجه و افزایش انتظارات تورمی شاهد رشد نسبی قیمت‌ها بوده‌اند؛ وضعیتی که اگر با تداوم تامین مصارف بودجه از محل پایه پولی توام شود، به دلیل پتانسیل ایجاد تورم‌های بزرگ و پیامدهای آن لزوما نتیجه مثبتی از جنس امکان کسب بازدهی واقعی برای صاحبان دارایی مزبور در بر نخواهد داشت.
جهش زیر‌پوستی هزینه شرکتهادر حالی که نگاه اکثر تحلیلگران بر ارزیابی فروش و درآمد شرکت‌های بورسی متمرکز است، مطالعه روند رشد هزینه‌ها در شرکت‌های بزرگ حکایت از جهش معنادار هزینه دستمزد و سربار در فصل بهار دارد. به‌عنوان نمونه، در صنعت فولاد، میانگین هزینه انرژی شرکت‌ها تقریبا 5/ 2برابر و هزینه‌های دستمزد در سرفصل‌های مختلف بین 60 تا 100 درصد نسبت به دوره مشابه در سال گذشته افزایش یافته است. روند مشابهی در اکثر شرکت‌های بزرگ و مورد توجه بازار قابل رصد است. این در حالی است که رونق قیمت جهانی کالا و افزایش نسبی نرخ دلار مانع از پدیدار شدن آثار رشد هزینه بر سودآوری شرکت‌ها شده تا جایی‌که سود شرکت‌های کالامحور بورس تهران نسبت به بهار قبل حدود سه‌برابر شده است. با این وجود، ادامه شرایط کنونی احتمالا دلالت متفاوتی برای سودآوری شرکت‌ها خواهد داشت. در این راستا، توقف رشد نرخ ارز در سامانه نیما (نسبت به میانگین سال گذشته) از یک‌سو در کنار قطعی گسترده برق در ماه‌جاری به انضمام افزایش هزینه‌ها می‌تواند چشم‌انداز تداوم رشد سودآوری شرکت‌های بزرگ و مهم را با چالش مواجه کند؛ وضعیتی که با توجه به رفتار بنیادی اخیر سرمایه‌گذاران در توجه به سهام بزرگ به‌طور بالقوه می‌تواند در روند کل بازار موثر باشد.
