به استناد گزارش رسمی مرکز آمار ایران، طی یکسال از پاییز 1400 تا پاییز 1401 کمتر از 536 هزار شغل در بازار کشور اضافه شده است و این تفاوت فاحشی با ادعای یک میلیون شغل ایجاد شده از سوی ريیس دولت سیزدهم دارد؛ با این حال انتقاد کارشناسان حوزه کار نسبت به ارايه آمارهای غیر واقعی در خصوص ایجاد شغل با توجه به وضعیت کاهش تولید و خدمات بیشتر شده است.
هنوز زمان زیادی از ادعای ريیس دولت سیزدهم مبنی بر تحقق ایجاد یک میلیون شغل بر اساس مستندات نمی‌گذرد که به دنبال آن موج انتقادات از سوی کارشناسان حوزه کار به راه افتاده است.
ادعای سید ابراهیم ريیسی درباره ایجاد یک میلیون شغل باعث بروز حساسیت‌ها و گمانه زنی‌های تازه شد.
به گزارش ريیس دولت سیزدهم در صحن علنی مجلس در دفاع از لایحه بودجه سال آینده چنین گفت: ایجاد یک میلیون شغل بر اساس مستندات محقق شده است. مستندات بر اساس کد ملی، کد بیمه و محل اشتغال، تحقق نزدیک به یک میلیون شغل را نشان می‌دهد. البته این میزان کافی نیست و همه دستگاه‌ها باید برای اشتغال بیشتر تلاش کنند.
آمار اشتغال زایی رسمی و غیر رسمی چقدر واقعی است؟
برخی کارشناسان و فعالان اقتصادی، آمار ارايه شده از سوی ريیسی و وزیر کار را غیرواقعی دانسته و از دولت خواستار شفاف‌سازی و ارايه اسناد و مدارک در خصوص این یک میلیون شغل شده‌اند. حتی آمارهای ارايه شده از سوی مرکز آمار نیز خلاف را ثابت می‌کند.
علیرضا حیدری، نایب رییس اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری در گفتگو با اقتصاد 24 گفت: همواره طبق سنوات گذشته اشتغالزایی در دو بخش رسمی و غیر رسمی ایجاد و در هر دو بخش رقم شاغلین جدید اعلام می‌شود، اما در هر صورت اشتغال ایجاد شده باید قابل رصد باشد تا در هر دو بخش رسمی و غیر رسمی ابهامی به وجود نیاورد.
عضو اصلی هیات مدیره اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری افزود: اشتغال ایجاد شده در واحدهای دولتی و غیر دولتی (خصوصی) قابل تفکیک است، اما آنچه مسلم است اگر اشتغال در بخش رسمی ایجاد شده باشد قطعا با رصد آماری از صندوق‌های بازنشستگی و سایر صندوق‌ها تعداد بیمه شدگان جدید، موضوع اشتغال زایی مطرح و در نهایت تاکید می‌شود.
به گفته حیدری، در بخش رسمی، میزان اشتغالزایی با توجه به تعداد بیمه شدگان صندوق اجتماعی که ترکیبی از بیمه‌های اجباری، حمایتی، خویش فرمایی، رفع مشاغل آزاد، دانشجویان و ده‌ها بیمه دیگر... را نشان می‌دهد در شش ماه نخست سال به 100 هزار هم نرسیده است.
وی در خصوص آمار اشتغال زایی در بخش غیر رسمی نیز گفت: در این بخش قاعدتا سیاست‌های اشتغالزایی دولت خیلی نفوذ ندارد و در این بخش قاعده درستی از سازکار ایجاد شغل وجود ندارد و از درآمد بالای صفر تا حداقل دستمزد کارگر اجباری تا اقشار مختلف در قالب خویش فرما در بخش غیر رسمی اشتغالزایی حضور دارند.
استدلال ريیس جمهور مبنی بر ایجاد یک میلیون شغل چیست؟
نایب رییس اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری تاکید کرد: اگر آمارهای غیر رسمی هم در ارايه گزارش ایجاد اشتغال توسط ريیس جمهور آورده شده باشد باز هم رقم اعلامی از سوی آقای ريیسی با خطا روبروست.
حیدری دلیل آمار اشتباه از سوی ريیس دولت سیزدهم را چنین بیان کرد: در دولت‌های گذشته هم مرسوم بود که طرح‌های ضربتی اشتغال با اطلاعات خروجی مانند سرانه پرداخت تسهیلات اشتغالزایی به کارفرمایان با فرصت‌های ایجاد شده شغلی خیلی فاصله داشت.
این فعال حوزه کارگری ادامه داد: ایجاد اشتغال پایدار محل شک و تردید است و دلیل آن هم به آمارهای رسمی که در تامین اجتماعی مستند سازی شده باز می‌گردد.
عضو اصلی هیات مدیره اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری در پاسخ به این سوال که این نوع آمارهای خلاف واقع چقدر به بخش اشتغالزایی کشور آسیب وارد می‌کند؟ گفت: ارايه این نوع آمارهای غیر واقع بینانه، می‌تواند در تعریف نرخ‌های بیکاری و اشتغال در برنامه ریزی و سیاست‌های اقتصاد کلان نقش آفرین باشد و این نوع آمار دلیلی بر کنترل کاذب بازارها با توجه به دستمزدهای تعیین شده باشد.
وی تاکید کرد: تعریف ایجاد اشتغال به مفهوم سرمایه گذاری و توسعه رشد تولید و خدمات است و تولید ناخالص داخلی کشور باید به واسطه اشتغال جدید افزایش پیدا کند، اما واقعیت نشان می‌دهد که رشد تولید ناخالص داخلی کشور موید چنین ادعایی نیست و عدم توسعه در بخش تولید و خدمات از ایجاد شغل جدید حکایت ندارد.
بیشتر بخوانید:
- سه استان رکورددار بالاترین نرخ بیکاری
35220
