به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری برنا، با قحطی که در پی بحران اوکراین میلیون‌ها نفر را تهدید می‌کند، اروپا قصد دارد جایگزین‌هایی برای یکی از بزرگترین صادرکنندگان مواد غذایی در جهان بیابد.
سوال این است که آیا رومانی می‌تواند با گسترش بخش کشاورزی خود و در عین حال کمک به پر کردن شکاف غذایی به جا مانده از اوکراین از آنها استفاده کند؟.
از بسیاری جهات، رومانی موقعیت خوبی دارد. بندر آن در کنستانتا(شهری در رومانی)، در سواحل غربی دریای سیاه، از زمان آغاز جنگ، یک نقطه ترانزیت حیاتی – هرچند کوچک – برای غلات اوکراینی فراهم کرده است. تولید مزرعه رومانی در مقایسه با اوکراین کمتر است، اما این کشور یکی از بزرگترین صادرکنندگان غلات در اتحادیه اروپا است. این کشور سال گذشته 60 درصد گندم خود را به خارج از کشور ارسال کرد که بیشتر به مصر و بقیه کشورهای خاورمیانه بود. در سال جاری، دولت 500 میلیون یورو (527 میلیون دلار) برای حمایت از کشاورزی و حفظ تولید اختصاص داده است.
با این حال، این کشور با چالش‌های زیادی مواجه است: کشاورزان آن، در حالی که از قیمت‌های بالاتر سود می‌برند، با هزینه‌های گازويیل، آفت‌کش‌ها و کودهای شیمیایی دست و پنجه نرم می‌کنند. زیرساخت‌های حمل‌ونقل در سرتاسر کشور و بنادر آن نادیده گرفته شده و منسوخ شده است، که همین عامل باعث کند شدن ترانزیت و صادرات شده و در عین حال تلاش‌های رومانی برای کمک به اوکراین برای پایان دادن به محاصره روسیه را متوقف می‌کند.
حتی قبل از جنگ، سیستم غذایی جهانی تحت فشار بود. کووید-19 و انسداد زنجیره تامین مربوط به آن قیمت سوخت و کود را افزایش داده بود، در حالی که دوره‌های خشکسالی و سیل‌های غیرفصلی برداشت را کاهش داده بود.
از زمان آغاز جنگ، تقریبا کشورهایی، از جمله هند، تلاش کرده‌اند تا با محدود کردن صادرات، منابع غذایی خود را افزایش دهند، که به نوبه خود کمبود جهانی را تشدید کرده است.
در سرتاسر رومانی، انتظار نمی‌رود که عملکرد تولید با غلات 29 میلیون تنی در سال 2021 با اوکراین برابری کند، اما چشم‌انداز محصول همچنان خوب است و مقدار زیادی برای صادرات در دسترس است.
ريیس جمهور رومانی، کلاوس یوهانیس، اخیرا در جریان سفر به کیف، گفت که از آغاز تهاجم بیش از یک میلیون تن غله اوکراینی از کنستانتا به نقاط مختلف جهان منتقل شده است.
انتهای پیام/
