به گزارش اقتصادآنلاین، احسان عسکری کارشناس بازار سهام، در دنیای اقتصاد نوشت؛ همچنین نصاب سهامی که این صندوق‌ها مکلف به رعایت آن هستند در شرایط مختلف متغیر است. در حال حاضر این صندوق‌ها مکلف هستند تا پایان سال 1400 حداقل 15 و حداکثر 25درصد سهام در اختیار داشته باشند. تخصیص بخشی از منابع صندوق با درآمد ثابت به سهام می‌تواند بازدهی صندوق‌ها را همسو با نوسان بازار سهام دچار نوسان کند؛ بنابراین مدیر صندوق همواره درصدد است با استفاده از ابزارهای در دسترس نسبت به کاهش این نوسان‌‌‌ها اقدام کند.
از بهترین این ابزارها استفاده از سازوکار ذخیره ارزش سهام است که بازدهی سهم موجود در صندوق را تا حد زیادی هموار می‌‌‌سازد و سرمایه‌گذارانی که اقدام به سرمایه‌گذاری در این صندوق‌ها می‌کنند، کمتر شاهد نوسان در بازدهی خواهند بود. در حال حاضر صندوق‌های با درآمد ثابت مجاز به سرمایه‌گذاری حداکثر 40درصد از دارایی‌های خود در سپردههای بانکی و گواهی سپرده بانکی هستند و مابقی منابع را باید به خرید اوراق با درآمد ثابت دولتی و شرکتی و شهرداری‌ها تخصیص دهند.
باتوجه به سود مصوب بانکی 18درصد سالانه و نرخ بازار اوراق دولتی و شرکتی حدود 19 تا 21درصد سالانه می‌توان با چشم‌‌‌پوشی از بازدهی بخش سهام این صندوق‌ها، بازدهی بین 19 تا 20درصد سالانه را برای صندوق‌ها متصور بود. در این شرایط در صورتی که بازدهی بازار سهام مثبت باشد و این نرخ افزایش یابد چنانچه وضعیت بازار سهام مثبت نباشد، نرخ بازدهی صندوق کاهش خواهد یافت.
مزیت سازوکار ذخیره ارزش سهام آن است که در صورت منفی بودن بازار سهام، بازدهی صندوق در سطح منطقی و قابل قبولی حفظ خواهد شد؛ البته نکته حايز اهمیت آن است که برخلاف سپردههای بانکی که به صورت ماه‌شمار و به حداقل مانده یک ماه به سپرده‌گذاران سود پرداخت می‌کنند، صندوق‌های با درآمد ثابت به سرمایه‌گذاران سود روزشمار داده و شرط ماندگاری نیز تعریف نمی‌شود.
در نتیجه سرمایه‌گذاران با کمترین مبالغ قادر به سرمایه‌گذاری در صندوق‌ها و دریافت سود روزشمار هستند و سیستم بانکی به سپردههای کوتاه‌مدت، به صورت ماه‌شمار سود 10درصد پرداخت می‌کند؛ در حالی که این صندوق‌ها به تمامی سرمایه‌گذاران سود روزشمار حدود 18 تا 21درصد پرداخت می‌کنند؛ در نتیجه نباید انتظار بازدهی بسیار فراتر از این را از صندوق‌های با درآمد ثابت داشت. چنانچه سرمایه‌گذاران بازدهی مورد انتظار بیشتری را از سرمایه‌گذاری خود انتظار دارند، لازم است ریسک بالاتری را از طریق سایر سرمایه‌گذاری‌‌‌ها بپذیرند.
سرمایه‌گذاری مستقیم در بازار سرمایه موجب می‌شود سرمایه‌گذاران در معرض نوسان‌های شدید قیمتی ناشی از عرضه و تقاضا در تابلوی معاملات قرار بگیرند که الزاما به بازدهی بالاتری منتهی نخواهد شد؛ در حالی که سرمایه‌گذاری غیرمستقیم از طریق صندوق‌های سرمایه‌گذاری علاوه بر فراهم کردن بازدهی متناسب با ریسک، نقدشوندگی را نیز برای سرمایه‌گذاران به همراه دارد. موضوع مدیریت ریسک نقدشوندگی یکی از مزیت‌های سرمایه‌گذاری غیرمستقیم است.
این صندوق‌ها با بهره‌مندی از نیروهای انسانی باتجربه و کارآمد، به طور پیوسته بازار سرمایه را رصد و پرتفوی بهینه را برای صندوق‌ها چینش می‌کنند؛ در حالی که سرمایه‌گذاری مستقیم نیازمند صرف زمان کامل و بهره‌مندی از بالاترین دانش سرمایه‌گذاری است.
