به گزارش بورس نیوز بعد از آن که فعالان بازار سرمایه در عرض 16 ماه، 70_80 درصد از سرمایه های خود را از دست دادند و تا خرخره در باتلاق زیان گیر کردند؛ بعضی از آقایان تازه فهمیده اند که روال بورس عادی نیست و دستور رسیدگی ویژه داده اند! البته این آقایان به همین سادگی به چنین کشفی نرسیده اند و لابلای تحقیقات شان، این نکته را هم کشف کرده‌اند که دلیل اصلی ضرر و زیان سهامداران، عدم آموزش بوده! مانده ایم اگر این بهانه نخ‌نما شده را نداشتند چه می خواستند بگوید؟ کاش بی‌سوادی ها فقط مربوط به بازار سرمایه بود و بقیه فعالان حوزه‌های مختلف، آموزش کافی دیده بودند و صد البته اگر بعضی از آقایان سواد کافی داشتند، در واکنش به زیانی مردمی که گناه شان فقط اعتماد به وعده های اهالی پاستور بود، تحلیل‌های هایی اینچنین آبکی ارايه نمی‌کردند...
یک بام و 4 هوای بازار ارز
سری هم بزنیم به بازار ارز! همان بازاری که به نظر خیلی از تحلیلگران مهمترین متغیر اثرگذار بر وضعیت تالار شیشه‌ای است.
نکته جالب توجه اینجاست که بازار ارز ما این روزها 4 نرخ متفاوت دارد: دلار با نرخ ترجیحی به اسم کالاهای اساسی و به کام ازمابهتران 4200 تومان؛ دلار در بازار آزاد 30700 تومان؛ دلار در صرافی ها 27800 تومان؛ و البته دلار در سامانه نیما هم 23672 تومان! کاش آقایان دست از شوهای تبلیغاتی می کشیدند و فقط نرخ ارز را واقعی می کردند. تک نرخی شدن ارز احتمالا بهترین و ممکن ترین اتفاقی بود که می توانست در بازار سرمایه رخ دهد. دلار 4200 تومانی را به اسم حمایت از اقشار آسیب پذیر حذف نمی کنند، اما دلیل اصرار به رانت حداقل 140 همتی ناشی از اختلاف نرخ ارز در سامانه نیما با بازار آزاد چیست؟
طعم شیرین آموزش لاکچری
احتمالا تا کنون بارها از خود پرسیده اید که دلیل آنکه خیلی از مسيولان و تحلیلگران اقتصادی، به جای تحلیل واقعیت ها، کاسه و کوزه مشکلات را بر سر عدم آموزش مردم می‌شکنند، چیست؟ یکی از پاسخ هایی که می توان به این سوال داد این است که شاید برخی از این آقایان، تاکید بر ضعف و خلا آموزش می کنند تا جای دیگری که دست شان باز است، برای آموزش هزینه تراشی کنند! بد نیست بدانید در یکی از بانک‌های بورسی ما مقرر شده فقط امسال 202 میلیارد تومان به آموزش اختصاص دهند! و خدا میداند "آموزش" با چنین دست و دلبازی چقدر شیرین است...
نه سهامدار راضی است و نه خدای سهامدار
هرچند اوضاع اقتصادی کشور ما خوب نیست و نه فقط سهامداران که خیلی از صنایع و شرکت‌ها هم جیبشان خالی است؛ اما در بازار سرمایه خودمان شرکت‌هایی هستند که خدا را شکر خیلی خوب می‌فروشند و درآمدهای نجومی دارند. اما همین شرکت‌ها گاهی به عناوین مختلف چنان خرج هایی می کنند که قطعا نه سهامدار راضی است و نه خدای سهامدار! حاتم طایی شدن از کیسه سهامداران و تخصیص بخشی از درآمدهای شرکت به امور مثلا عام المنفعه و مسيولیت های اجتماعی مثل حمایت از تیم های ورزشی و... هیچ جوره پسندیده نیست.
اینجا "گندکاری" جرم نیست
بانک پلاک 187 خیابان شمس تبریزی با 15 همت زیان و 60 همت بدهی جزو بدترین های بانکی است. نکته جالب توجه اینجاست که این بانک علاوه بر دارایی های متعددی که در اختیار دارد، چند شرکت زیر مجموعه فعال در حوزه کارگزاری، صرافی، بیمه و... هم در تملک دارد. زیان ده شدن این بانک قطعا مرهون بی‌کفایتی های تعمدی و سواستفاده های چند مدیر وابسته به این بانک است. اما اینکه چرا در کشور ما هر مدیری که روی کار می آید، بخشی از دارایی‌های شرکت را به تاراج می‌دهد و کسی پیگیرش نیست و بابت گندهایی که زده، به هیچ نهادی پاسخگو نیست، خود جای سوال دارد!
